نجوایی عاشقانه با معبود برای طلب رحمت و مغفرت

به  گزارش روابط عمومی ستاد کانون‌های فرهنگی هنری مساجد کشور از استان گیلان، ماه رجب وقتی به نیمه می‌رسد، همه در تکاپوی برگزاری سنتی الهی هستند تا چند روزی را دور از هیاهوی دنیا، در خانه امن الهی به اعتکاف بشینند.

نجوایی عاشقانه با معبود برای طلب رحمت و مغفرت، خانه‌تکانی دل از آلودگی‌ها و وابستگی‌ها و زمانی برای بریدن از غیر و عهد و پیمان و دوستی با خدا برای دوباره برگشتن. زیستی متفاوت در خانه خدا، گوشه نشینی دنج و مهمانی سه روزه خدا برای بندگانش.

در این ایام، 146 مسجد در استان گیلانبا همکایر کانون‌های فرهنگی هنری میزبان معتکفانی بودند که دل از همه چیز کنده‌ و در طبق اخلاص گذاشته و به نماز ایستادند  و با خدا راز و نیاز کردند.

مراسم معنوی اعتکاف در مسجد علی بن موسی الرضا(ع) رشت به همت بچه‌های این کانون ویژه خواهران برگزار شد. بانوان با کودکان شیرخواره خود در این مسجد سه روز را به راز و نیاز و خلوت با خدای خود گذراندند. پیرو جوان و کودک و نوجوان همراه وهمگام به تمرین بندگی پرداختند.

لحظات شیرینی از دلدادگی و عشق به معبود نیز در مسجد جامع صومعه سرا به ثبت رسید. مسجدی که میزبان آقایان از کوچک و بزرگ تا جوان و سالمند در این آیین معنوی بوده و همه با هم شب زنده‌داری اعتکاف را غنمیت شمرده و تا سپیده دم به دعا و عبادت مشغول بودند.

دانش آموزان پسر مسکن مهر رشت نیز اعتکاف دانش آموزی را در مسجد حضرت فاطمه الزهرا (س) شهرک با همکاری کانون فرهنگی یا لثارات الحسین (ع) دایر کردند و در محیطی شاداب و دوستانه، به رشد معنوی و اجتماعی خود پرداختند. برگزاری بازی‌های گروهی، گفتگوهای دوستانه کمک کرد تا دانش‌آموزان از محیط معنوی مراسم اعتکاف لذت بیشتری ببرند.

اعتکاف دخترونه لنگرود نیز با همکاری کانون شهید فخری زاده برگزار شد و بچه‌های گروه سرود سلیمانی‌ها در مسجد فاطمه زهرا (سلام الله علیها) به اجرای سرود در این مدت پرداختند. دختران لنگرودی در این سه روز از هیاهوی دنیا گریخته و به خلوتگاه اعتکاف پناه بردند تا خلوتی با خدای مهربان خود داشته و طلب مغفرت از درگاه کبریایی کنند.

آری، بعد از سه روز خلوت عارفانه در مساجد، اعتکاف به ایستگاه آخر رسید و  فردی که با نماز، روزه، استغفار از گناهان و اعتکاف در خانه خدا روح خود را صفا بخشیده است و بر اساس آیه «وَ لا تُبَاشِرُوهُنَّ وَ أَنْتُمْ عاکِفُونَ فِی الْمَساجِدِ» و از لذایذ حرام و حلال دنیوی چشم‌پوشی کرده‌ است، حال با صافی ضمیر و پاکی روح آماده مناجات با خدا است، دعای چنین بنده‌ای مسلما پیش ذات اقدس الهی مستجاب است.