از مسجد تا دریا/ راه سعادتی که شهید اردونی طی کرد
از مسجد تا دريا/ راه سعادتي که شهيد اردوني طي کرد
شبستان خراسان جنوبی گزارش می دهد؛

از مسجد تا دریا/ راه سعادتی که شهید اردونی طی کرد

شهيد محمد اردوني يکي از دريادلاني است که ۲۱ ارديبهشت ۹۹ طي يک جادثه در بندر چابهار به شهادت مي رسد، همان سرنوشتي که از کودکي در مسجد براي خود انتخاب مي کند و در آن قدم مي گذارد.
شناسه خبر : 65266 تاریخ انتشار : ۱۲ آبان ۱۴۰۳ زمان انتشار : ۱۲:۵۵

روابط عمومی ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد خراسان جنوبی؛ طی روزهای اخیر که امنیت را بیش از گذشته احساس می کنیم، این احساس آرامش و باارزش امنیت را مدیون دلاورمردانی هستیم که از جان و زندگی خود گذشته اند تا خدشه ای به این سرزمین وارد نشود

دلاورمردانی که در آب و خاک و هوا شبانه روز در تلاش هستند تا یک لحظه آرامش و امنیت از مردم ایران گرفته نشود و دریادارانی که همواره در خلیج همیشگی فارس و دریای عمان پاسداری از میهمن عزیزمان را تکلیف خود می دانند

اهمیت دریای عمان همین بس که محور ترانزیتی بسیاری از کشورهای جهان است و بندر چابهار و کنارک نقش مهمی در توسه و گسترش روابط اقتصادی و تجاری ایران با سایر کشورها بر عهده دارند. حفاظت از این مناطق وظیفه خطیری است که بر دوش دریادارن جمهوری اسلامی قرار دارد و نمی گذارند که امنیت این مناطق از بین برود و دشمن نگاه ناپاکی به مرزهای آبی ایران اسلامی داشته باشد

شهدای این مرز و بوم رگ و ریشه در مساجد دارند و در خاستگاه هایی رشد و تربیت می شوند که از آن به عنوان سنگر انقلاب اسلامی تعبیر می شود و چه خوب درس ایثار و ازخودگذشتگی و مقاومت و شهادت را آموختند.

 

*شهیدی قهرمان از خطه خاوران

دریاداران بسیاری در راه حفاظت از امنیت مرزهای آبی ایران جان خود را فدای انقلاب و ولایت کردند. یکی از این شهدا می توان به شهید محمد اردونی اشاره کرد که از خراسان جنوبی خطه کویری خاوران راهی جنوب شد تا از مرزهای آبی این نظام دفاع کند

شهید محمد اردونی در عصر روز ۲۱ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۹ بود که طی حادثه شناور نیروی دریایی ارتش در آب‌های چابهار همراه تعدادی از دریادلان نیروی دریایی ارتش به شهادت رسید؛ جوانی که در مسابقات قهرمانی غواصی عمق جهان در سال ۲۰۱۹ عنوان قهرمانی جهان را کسب کرده بود.

شهید «محمد اردونی» ناوبان دوم عرشه متولد سال ۲۸ بهمن ۱۳۷۴ در شهرستان نهبندان است که سال۹۴ وارد ارتش جمهوری اسلامی ایران شد و به دلیل علاقه زیاد به جمع غواصان پیوست و راه خدمت به نظام در دفاع و تامین امنیت را در مرزهای آبی انتخاب کرد.

شهید اردونی یکی از شهدایی است که از همان کودکی دست در دست مادرش و به پشتوانه پدرش، مسجد را به عنوان محل تعالی و رشد در زندگی خود انتخاب کرده بود و لحظه ای از حضور در مسجد و شرکت در نماز جماعت غافل نمی شد.

*خوش اخلاقی و مهربانی فرزند اول خانواده اردونی

علی اردونی پدر شهید بزرگوار در گفتگو با روابط عمومی کانون های مساجد گفت: محمد فرزند اولم بود و پنج فرزند دارم و از تمام جهات اخلاقی و رفتاری و گفتاری عالی بود مثل یک فرشته بود.

وی به ویژگی اخلاقی فرزند شهیدش اشاره کرد و افزود: خوش اخلاق و مهربانی مهمترین ویژگی اش بود و با همسرش در کارهای خانه همکاری داشت و از هیچ کمکی دریغ نمی کرد.

اردونی در ادامه گفت که محمد مثل یک دوست برایش بود و در دسته های عزاداری همراهش شرکت می کرد و یار و یاورش در تمامی لحظات زندگی بوده است.

شرکت در نماز جماعت سیره و توصیه شهید اردونی

پدر شهید اردونی با بیان اینکه محمد همواره به مسجد می رفت، ادامه داد: به شرکت در نماز جماعت بسیار اهمیت می داد و از همان کودکی علاقه خاصی به حضور در مسجد و فعالیت های فرهنگی داشت.

وی در ادامه خاطرات خودش را مرور کرد و گفت که به یاد دارم محمد در کلاس های بسیج که در مسجد محل برگزار می شد شرکت می کرد و هدیه می گرفت و این هدیه خودش را به مسجد می داد.

اردونی در ادامه عنوان کرد: فرزند شهیدم همواره در کارهای فرهنگی شرکت می کرد و در مسابقات مختلف فرهنگی و ورزشی مقام کسب می کرد و در برنامه‌های مسجد محل شرکت فعالی داشت و مربی حلقه صالحین مسجد محل بود.

پدر این شهید بزرگوار به مهمترین توصیه های شهید اردونی اشاره کرد و افزود: به خواهران خودش توصیه می کرد که حجابشان را رعایت کنند و همراه مادر به مسجد بروند و از نماز جماعت غافل نشوند.

اردونی در ادامه روزی را به یاد می آورد که خبر شهادت فرزندش را اطلاع می دهند و در ادامه گفت: در ۲۱ اردیبهشت سال ۹۹ بود که به ما خبر شهادتش را دادند و گفتند که گردنش در داخل دریا بر اثر آن اتفاق شکسته و به شهادت رسیده است.

*نجوای مادرانه و تربیت صحیح برای انس با قرآن و مسجد

رقیه نوری مادر شهید بزرگوار محمد اردونی نیز در گفتگو با روابط عمومی کانون های مساجد اظهار کرد: محمد فرزند اولم بود و خیلی دوستش داشتم و از هر لحاظ تربیت می کردم و همیشه همراه خود بیرون می بردم و چیزهایی که شایسته اش نبود را دور می کردم.

وی ادامه داد: وقتی کودک بود همیشه کنارم وقتی نماز می خواندم سجاده پهن می کرد تا همراه من نماز بخواند و او را همیشه با خودم به جلسات قرآنی می بردم تا از همکان کودکی با قرآن انس بگیرد.

مادر شهید اردونی در ادامه گفت: محمد را همراه خودم از همان کودکی به مسجد می بردم و وقتی که به دیوار مسجد می رسید، دیوار مسجد را می بوسید و  با بزرگتر ها دوست می شد و خیلی با ادب داخل مسجد در کنار من می نشست.

نوری در ادامه بیان کرد که وقتی فرزندش بزرگ شد خودش به مسجد می رفت و مکبر نماز می شد و در مدرسه هم این رفتار را داشت و وقتی به مدرسه می رفتم مدیر مدرسه می گفت که محمد الگوی مدرسه است.


وی یادی از خاطرات خود با فرزند شهیدش کرد و گفت: به یاد دارم که یک روز پسر عمویش با چند تا از دوستانش دعوا می کند و محمد هم آن ها را از هم جدا کرده و یکی از آن ها دست پسرم را شکسته بود و این مسئله را به من نگفت و به پسر عمویش گفت و خیلی صبور بود.

مادر شهید اردونی ادامه داد: یک روز با موتور بود یک ماشین به او زده بود و انگشت بزرگ پاهش را از دست داده بود وقتی بیمارستان رسیدم خون از پایش می آمد به من می گفت گریه نکن این که چیزی نیست.

نوری به مادران جوان توصیه کرد که قدر فرزندان خود را بدانند و از نظر اخلاقی و فرهنگی خوب تربیت کنند و همیشه دعای خیر برای عاقبت خیری فرزندان خود داشته باشند.

*محمدمهدی تنها یادگاری شهید اردونی برای خانواده

راضیه اردونی همسر شهید در گفتگو با روابط عمومی کانون مساجد: محمد پسرعموی من و خیلی صبور و مهربان و باگذشت بود و ما زندگی خیلی خوبی داشتیم و در زندگی صبر فراوانی داشت.


وی با بیان اینکه همسرم مرتب مسجد می رفت، افزود: همواره نماز خود را اول وقت و جماعت می خواند حتی برای نماز صبح هم من را بیدار می کردند و در نماز جماعت و به خصوص نماز جمعه مشارکت داشت.


اردونی به تعداد فرزندانش اشاره کرد و گفت: از همسرم تنها یک فرزند به یادگار مانده است که نامش را محمد مهدی گذاشته ایم و وقتی پدرش شهید شد ۱۵ماه بیشتر نداشت.


همسر شهید اردونی ادامه داد: وقتی متوجه شدم باردار هستم و فرزندم پسر است اسم ماهان را انتخاب کردیم اما پسرم روز آغاز امام حضرت مهدی(عج) به دنیا آمد و نظرمان عوض شد و گفتیم که مهدی بگذاریم اما وقتی شناسنامه را همسرم آورد گفتم چرا محمدمهدی گذاشتی و گفت به خاطر اینکه هر وقت صداش زدید به یاد من باشید.


وی در پایان بیان کرد: درتاریخ ۲۱ اردیبهشت ۹۹ به شهادت رسیدند و من محل کار بودم  و یکی از همکاران شهید به دنبالم آمدند و به خانه خود بردند و بعد از رسیدن خانواده ام آن جا فهمیدم که طی یک حادثه همسرم شهیدشده است.