تاملی چند پیرامون آیین افتتاح طرح ملی «مسجد؛ کانون نشاط» توسط کانون های فرهنگی هنری مساجد
روابط عمومي ستاد هماهنگي کانون هاي فرهنگي هنري مساجد کشور: پیام کوتاه و جالب بود. نمایش برخط آئین افتتاح طرح ملی «مسجد؛ کانون نشاط» به همت کانون های فرهنگی هنری مساجد. برای نگارنده به عنوان یک کنشگر و فعال فرهنگی حوزه مسجد با توجه به تغییرات صورت گرفته در ستاد این کانون ها، پیگیری خبر و رصد کیفیت برنامه اهمیت خاصی داشت. از این رو تلاش کردم به صورت مجازی هم که شده شاهد این رویداد متفاوت باشم و البته پس از ملاحظه آن و از سر شوق و شعف نگارش چند نکته را خالی از لطف ندیدم.
نمایش و پخش این برنامه به صورت برخط برای همه بچه های مسجد، نوید نگاهی نو و خلاق را می داد که گویی بالاخره بهره گیری از امکانات و تجهیزات روز برای به اشتراک گذاری تجربه های ممتاز فرهنگی و مسجدی در اولویت دست اندرکاران این برنامه بوده است.
محل برگزاری این رویداد یک مسجد بود. مسجد انصار المهدی (عج) تهران که به لحاظ کالبدی نمونه ای از مساجد زیبای کشور به شمار می آید که صحنه آرایی متفاوت و حضور اهالی مسجد و نمازگزاران و سایر مدعوین در آن جلوه ویژه ای به این برنامه داده بود.
حضور منتخبینی از کانون های موفق و اعضای آن در زمینه این قاب و اجرای همه اجزای برنامه توسط بچه های مسجد - که توسط مجری خوش کلام آن مکرر گوشزد می شد - نیز یکی از متفاوت ترین برنامه های فرهنگی را رقم زده بود.
از خیر مقدم گویی ها و تقدیر و تشکرهای متعارف که بگذریم سخنان رئیس ستاد کانون ها هم برایم جالب بود. اینکه با نگاهی عمیق به مقوله مسجد و نسبت آن با زندگی امروز و تربیت نسل نو، نشاط را به عنوان محور فعالیت های تربیتی و اوقات فراغتی کانون معرفی و آن را جزو جنود عقل و حق به حساب آورد، امیدوار کننده و قابل تامل بود. شاید از جنس همان علایم سحر که در سپهر مدیریت فرهنگی کشور منتظر دمیدنش بودیم.
غرفه های جانمایی شده در زمینه و منظر برنامه ضمن نشان دادن تنوع فعالیت این کانون ها در عرصه های قرآنی، هنری، نمایش، سرود، کتاب، شعر و ادب و اجرای نمونه هایی از تولیدات و توانمندی های کانون هم نشاط خوبی در برنامه ایجاد کرده بود.
برای نگارنده یکی از مهمترین نکاتی که باعث شد این رویداد را در خور تامل و ستایش بدانم سخنرانی وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی بود. متن و حاشیه این سخنرانی به نظر مملو از نمادها و نشانه هایی بود که از طراحی و برنامه ریزی عقلانی و هوشمندانه دست اندرکاران این رویداد حکایت داشت. جایگاه سخنرانی در وسط حیاط مسجد، ساده و بی پیرایه بود. پشت سر وزیر فرهنگ به عنوان فرمانده جریان رسمی مدیریت فرهنگ و هنر کشور، بچه های مسجد در غرفه های خود که به مثابه سنگرهایشان بود مستقر بودند. گویی کاملا مشهود بود که این مقام مسئول به پشتوانه پشتیبانی بچه های مسجد زمام فرماندهی عملیات فرهنگی کشور را به دست گرفته است و این برای نگارنده و دیگر کنشگران عرصه کار فرهنگی مسجد بسی امید آفرین بود چراکه بی مهری های زیادی را دراین عرصه از مسئولین ادوار گذشته شاهد بودیم.
حضور و اجرای گروه رزم نوازان ارتش نیز در کنار بچه های مسجد کار پر معنی و مبتکرانه ای بود. القای روح شورآوری و حماسه بر جریان کار فرهنگی تربیتی در کشور برای مواجهه با ترفندهای بی شمار دشمنان یکی از ضرورت هایی است که متولیان امر باید به آن توجه داشته باشند و این مهم دراین مراسم بدین گونه خودنمایی می کرد.
در پایان بر این باورم که این اقدام شایسته کانون های مساجد آغاز راه بسی دشوار و سخت است که نیاز به همت والا، اخلاص و تامل و عقلانیت دارد. ضمن آرزوی توفیق برای همسنگران عزیز در این عرصه، امیدوارم مسئولین محترم نظام و مردم فهیم بار دیگر با درک صحیح از اهمیت و جایگاه مسجد در مسیر احیا کارکردهای این اقدامات درخوری را ارائه دهند.