انس با مسجد، سنگ بنای آینده کودکان

خبرگزاری شبستان- جهرم:

 امروزه تربیت فرزندان به عنوان یکی از دغدغه های اصلی والدین به حساب می آید و شاید به جرأت بتوان گفت از دلایل اصلی عدم ترغیب خانواده ها برای فرزندآوری همین مسئله تربیت است.

کارشناسان حوزه خانواده، برای تربیت فرزندان جهات مختلفی را تعریف کرده اند که هر کدام در جای خود نیاز به تبیین و تشریح دارد؛ خانواده، جامعه، گروه همسالان، مدرسه و... از عوامل تاثیرگذار و نقش آفرین در مباحث تربیتی است اما آنچه مد نظر ما در این گزارش است، نقش «مسجد» در تربیت فرزندان است.

اگرچه از مسجد به عنوان یک نماد دینی یاد می شود که مرکزی برای عبادت و راز و نیاز است اما نباید از کارکردهای اجتماعی این مراکز غافل بود چرا که امروزه کارکردهای مساجد وسیع تر از گذشته بوده و رتق و فتق بسیاری از امورات شهروندان در این مکان انجام می شود.

امروزه مساجد علاوه بر جنبه مذهبی و محیطی برای عبادت مومنان، در جنبه های دیگری همچون حل مشکلات شهروندان، دستگیری از مستندان، کمک به ازدواج جوانان و تسهیل در این امر ضروری و حتی حمایت از جوانان برای ایجاد اشتغال فعالیت داشته و خدماتی را به شهروندان ارائه می کنند.

این امور اگرچه همواره مورد تاکید بزرگان دین نیز بوده است اما کاردهای اجتماعی مساجد در روزگار فعلی، نیاز امروز جامعه بوده و در صورت موفقیت در این عرصه ها، می تواند محیطی مناسب برای جذب اقشار مختلف جامعه و ترغیب آنان به مسائل مذهبی و دینی باشد.

نقش تربیتی مساجد از گذشته تا به امروز مورد تاکید بوده و این رویکرد با توجه به گسترده شدن تکنولوژی و علوم نوین و به تبع آن، بروز آسیب های جدید ناشی از این ابزارها، محسوس تر و نیاز به آن ضروری است.

این مهم در صورتی محقق می شود که اصحاب مسجد افرادی دغدغه مند باشند تا بتوانند از جنبه های مختلف محیط مسجد را به امکانات و تجهیزات لازم فراهم آورده تا جذب کودکان و نوجوانان به راحتی و سهولت انجام شود.

طبیعتاً مسجدی که از خیل جمعیت جوان برخوردار بوده و محلی برای رفت و آمد آنها به حساب آید به مرور، ملجأ و پناهگاهی برای سایر افراد به ویژه گروه همسالان تبدیل می شود.

از جمله ضرورت های مساجد برای تبدیل شدن به یک مرکز قدرتمند برای جذب گروه های هدف، داشتن برنامه و برنامه ریزی است که این مهم با برخورداری از یک مدیریت هوشمند در مساجد شکل می گیرد.

مسجد یک مرکز تربیتی

به گفته یک کارشناس مذهبی، اثر محیط و تربیت یک رابطه مستقیم است،  به این صورت که هرچه تربیت افراد بیشتر باشد، محیط نیز سالم تر بوده، اثرات مثبتش بر روی افراد موجود در آن بیشتر است و بر عکس هر چه تربیت افراد کمتر باشد و اعضاء موجود در اجتماع، شخصیت درستی نداشته باشند، ناهنجارها در آن محیط حکومت بیشتری داشته و اجتماع نیز یک اجتماع ضد ارزشی می شود.

به اعتقاد حجت الاسلام «زین العابدین دستداده»، محیط، نقش بسیار مهمی در تربیت و رشد و نمو انسان دارد و اګر نقشش بیشتر از وراثت نباشد کمتر هم نیست.

وی البته معتقد است محیط به خودی خود هیچ نقش و اثری ندارد؛ به عنوان مثال خشت و آجر و درخت و مناظر طبیعی چندان اثری بر روی افراد ندارند و آنچه به محیط معنا می بخشد افراد موجود در آن است؛ بنابراین انسان های موجود در هر محیطی فرهنگ و نگرش آن محیط را نسبت به موضوع های مختلف معین می کنند.

از آنجایی که مساجد به عنوان یک مکان تربیتی محسوب می شوند، راه ها و شیوه های جذب کودکان و نوجوانان به سمت این مکان ها نیازمند شناخت متولیان است تا با بهره گیری از شیوه های نوین، قدم های موثرتری در این زمینه برداشته شود.

انس با مسجد سنگ بنای آینده کودکان

یکی از طلاب موفق در عرصه تبلیغ گفت: افرادی که در دوران کودکی و نوجوانی با مسجد انس بگیرند، حضورشان در مقطع جوانی تضمین شده است.

«سجاد کارگر» با اشاره به نقش مسجد در تربیت کودکان و نوجوانان، افزود: در مرحله نخست، انس و الفت والدین با مسجد ضروری است تا بچه ها نیز با این مکان ها انس گرفته و اثرات تربیتی در آنان ظهور و بروز پیدا کند.

وی با اشاره به اینکه اولین گام به سوی نماز و عبادت قدم نهادن در محیط مسجد است، عنوان کرد: حضور کودکان در مسجد از اهمیت بالایی برخوردار بوده و سنگ بنای آینده آنها به شمار می آید.

این طلبه حوزه علمیه با اشاره به عوامل موثر در جذب کودکان و نوجوان به مسجد، خاطرنشان کرد: والدین، دوستان، امام جماعت، هیات امنا، بهداشت مسجد، امکانات تفریحی و سرگرمی، هدیه و محبت و... می تواند از عوامل موثر در جذب کودکان به سمت مسجد باشد.

وی همچنین به آثار و فواید گرایش کودکان و نوجوان به مسجد اشاره کرد و دین آموزی و تقویت ایمان و اعتقاد، تعلیم قرآن و دعا، پرورش حب اهل بیت، دوست یابی، نظم آموزی، ایجاد آزامش روحی و روانی، غنی سازی اوقات فراغت، پرورش روحیه جمع گرایی و... را از جمله این موارد برشمرد.

گزارش: مهدی رحمانیان