ارادت قلبی به امام رضا (ع) و زیارت آن حضرت دارم/برای هر خواسته کوچکی به دامان اهل بیت(ع) متوسل نمی‌شوم
امین زندگانی در گفتگو با کمیته ارتباطات و فضای مجازی دهه کرامت ، با اشاره به فرارسید میلاد حضرت علی بن موسی الرضا(ع)، هشتمین امام شیعیان اظهار کرد: من هم مثل هر ایرانی دیگر با اعتقادات مذهبی خاص خودمان و ارادت هایمان نسبت به اهل بیت بزرگ شدم و از بقیه مستثنی نیستم و مانند بسیاری از از دیگر هموطنانم علاقه قلبی به سفرهای مذهبی دارم و هرزمان امکانش باشد به زیارت اهل بیت(ع) و به ویژه امام رضا(ع) می روم. البته به جهت نوع شغلم و گرفتاری کاری، کمی زیارت کردن برایم سخت است چون کمتر می توانم در حس وحال خودم باشم اما همیشه حتی اگر امکان زیارت هم نباشد از راه دور عرض ادب و ارادت می کنم.
بازیگر نقش سلیمان نبی(ع)، افزود: آستان مقدس ائمه اطهار(ع) منبع تجمیع انرژی‌های خوب است چون همه با خلوص نیت به آنجا می روند و درخواستی دارند؛ اینکه همه ما می رویم تا با یک واسطه ای خواسته خود را طلب کنیم بسیار زیباست البته به درونیات هرکسی هم بستگی دارد. مثلا ارج و قرب این حضرات برای من اندازه ای است که من فکر میکنم برای هرخواسته ای نزد آنها نروم چون گاهی اوقات فکر می کنم زشت است که برای یک خواسته کوچک سراغ آدم های بزرگ بروم بگذارم.
وی ادامه داد: صدا و سیما به عنوان رسانه ملی باید ساز و کار ساختن سریال و شیوه انتقال مفاهیم مذهبی به مردم تغییر یابد و اصلاح شود، از سوی دیگر رویکرد انتخاب افراد برای ساختن برنامه‌های رسانه ها باید یک رویکرد حرفه ای و تخصص گرایانه با همراهی مشاورین مذهبی باشد.
این بازیگر سینما و تلویزیون تصریح کرد: علاوه بر این حرفه سینما وتلویزیون، حرفه گرانی است و الان که همه چیز گران شده، اوضاع بدتر هم شده است بنابراین اغلب پروژه های مذهبی می توانند پا به عرصه بگذارند که حامیان دولتی دارند در حالیکه ما سازندگان بسیار خوبی دربخش خصوصی داریم که ایده های خوبی دارند اما به دلیل نداشتن بودجه کار نمی کنند؛ به همین دلیل در چنین مواردی لازم است که دولت به کمک بخش خصوصی بیاید و تا جایی که می تواند به آنها برای ساخت برنامه ها و ایده های خوب کمک کند که متاسفانه اغلب این اتفاق نمی افتد. این در حالی است که ما کشوری با قدمت تاریخی و مذهبی هستیم که توقع می رود چنین کارهایی را بیشتر بسازیم.
زندگانی افزود: من معتقدم بازیگری روحانی ترین کار دنیاست چون معتقدم ما کاری میکنیم که به خدا نزدیک است و آن هم خلق کردن یک شخصیت و دمیده شدن در روح یک آدم. بنده نقش های مذهبی متعددی بازی کردم از بازی در نقش حضرت سلیمان گرفته تا حضرت مسلم (ع) که در هرکدام این نقش ها حس و حال خاصی داشتم و چون هرکدام از این نقش ها را در یک سن خاصی بازی کردم حس وحالم متفاوت بوده است. اما معمولا بعد از بازی در این نقش ها اتفاقات خاصی برایم رخ می دهد و نوع نگاهم به دنیا عوض و ذهنم خیلی درگیر شده است. گاهی اوقات ماجرا حتی کمی ترسناک می شود چون وقتی نقش یک شخصیتی مثل حضرت مسلم را بازی کنی در قبال مردم بار مسئولیت سنگین تری روی دوش بازیگر گذاشته می‌شود.